Columns en cases
De organisatie laten bloeien is geen kwestie van een recept volgen.
Het begint met te herkennen en te begrijpen waarom zaken lopen zoals ze gaan.
Laat je daarom inspireren door onderstaande columns en cases.
Je ziet dan ongetwijfeld hoe je een doortastende organisatie kunt bouwen.
Scroll over de afbeeldingen om meer te kunnen lezen en zien.

Leidinggevenden moeten altijd hard nadenken over de vraag waar hun medewerkers zich door laten leiden in hun werk. De meesten hebben zich die vraag niet eerder gesteld. Dan is het ook wel goed te begrijpen waarom leidinggevenden moeite hebben om veranderingen te laten beklijven.

De wereld is de laatste decennia ingrijpend veranderd, maar over leiderschap denkt men nog steeds als in de vorige eeuw. Ricardo Semler is een van de weinige mensen die zijn tijd goed aanvoelt en tot spraakmakende vernieuwingen komt.

Eerst het romantische idee. Verandering begint altijd bij leidinggevenden. Zij vervullen immers een voorbeeldfunctie voor anderen in de organisatie. Dat is tenminste hoe het zou moeten zijn…Alles wat van bovenaf wordt geregisseerd loopt grote kans alleen maar een sta-in-de-weg te worden, het communistisch experiment is daar een treffend voorbeeld van.

Het idee dat werknemers mee gaan doen met een plan als je hen maar enthousiast weet te krijgen, is een gedachte die direct de prullenmand in kan. Zij veronderstelt namelijk dat iedereen met dezelfde gedrevenheid zijn werk doet. Fidel Castro leefde wat dat betreft in een eigen wereld, hij meende met zijn toespraken van enkele uren (en niemand mocht hem onderbreken!) de mensheid te kunnen inspireren tot een betere wereld.

Waarom Fortuyn de handen op elkaar kreeg, begrijpen politici nog steeds niet. Ook Verdonk niet.

Alles draait om communicatie. Zonder duidelijke communicatie beklijft niets. Leidinggevenden zitten vaak met hun handen in het haar omdat ze niet weten hoe ze medewerkers aangesloten kunnen houden tijdens een verandertraject. Ondanks veel communicatie-inspanningen merken ze dat ze dikwijls nog steeds tekortschieten. Het lijkt wel of je het nooit goed kan doen, verzuchtte een leidinggevende eens.

De hype rond de competente werknemer is welbeschouwd onzinnig. Het is eigenlijk ook niet relevant of de individuele werknemer competent is in alle facetten die een organisatie belangrijk vindt, zolang de mensen die samen een klus moeten klaren als groep maar slagvaardig zijn.

Zo lang de boekhouder de scepter zwaait, is de kans miniem dat deze acties organisaties naar rustiger vaarwater leiden. Bestuurders helpen de creativiteit in hun organisatie alleen maar verder om zeep, terwijl die creativiteit juist broodnodig is om hun organisaties vooruit te helpen. Sir Ken Robinson kan daar enorm inspirerend over vertellen.

Trainingen als interventie slaan vaak de plank
mis. De kwaliteit van de aanspreekbaarheid is
meestal niet aan de individuele werknemer toe te
rekenen, maar aan hoe de organisatie als geheel
deze heeft geregeld.
foto:Rob van Driel fotografie

Bijna iedereen is het er wel over eens: tijdens verandertrajecten is er altijd sprake van weerstand en die kan veranderingen doen mislukken. Alleen een dwaas zal daarom nog durven te beweren dat die voorstelling van zaken kant noch wal raakt. Gelukkig zijn er altijd dwazen…Eén van de bekende uitspraken van Steve Jobs is: say hungry, stay foolish.

De sociale wetenschap is daar al enige tijd achter: motiveren blijkt helemaal niet zo eenvoudig te zijn als aanvankelijk gedacht. Helaas sijpelt deze kennis nog maar nauwelijks door in bedrijven en daarom zie je dat die nog heel veel energie stoppen in achterhaalde ideeën.

Mensen die altijd maar druk zijn, gunnen zichzelf doorgaans geen tijd om zaken eens rustig te laten bezinken en om terug te kijken op waarom zaken lopen zoals ze gaan. In dat licht is het niet vreemd dat leidinggevenden die altijd maar druk zijn, vaak vasthouden aan een manier van werken, ook al heeft die werkwijze meestal niet het gewenste resultaat